Het verhaal van Chateau Le Pin

Het verhaal van Chateau Le Pin

Het zijn precies wijnen zoals Le Pin die Pomerol op de rechteroever niet alleen tot een van de meest prestigieuze appellations in Bordeaux hebben gemaakt, maar ook hebben bijgedragen aan de wereldwijde reputatie van Bordeaux-wijnen in de afgelopen decennia.

Le Pin is al vele jaren een ware legende. Maar hoe is dat zo gekomen? Wat maakt deze wijn zo speciaal? Hoe smaakt hij? En waarom is hij zo duur?

Op al deze vragen gaan we een antwoord geven.

Is Le Pin een wijn of een wijnhuis?

Beide! Officieel heet het wijnhuis Château Le Pin. En de Grand Vin draagt de naam van het wijnhuis. Net als bij Petrus hebben de eigenaren van Le Pin echter besloten om de term Château weg te laten van het etiket om zich te concentreren op de wijn zelf in plaats van op het bedrijf erachter. Overigens is de naam afgeleid van de twee pijnbomen die vlakbij de wijnkelder groeien. De wijnkelder werd echter - net als het château - pas gebouwd lang nadat de eerste wijnoogst van Le Pin het daglicht had gezien. Normaal gesproken is het altijd andersom. In dit geval zit er echter een heel bijzondere beslissing achter, die we in de volgende vraag nader zullen onderzoeken.

Hoe oud is Château Le Pin?

Dankzij het prestige van Château Le Pin zou je kunnen denken dat het wijnhuis honderden jaren oud is. Maar dat is verre van de waarheid! In feite begon de geschiedenis van Le Pin pas in 1927, toen Madame Loubie een kleine wijngaard van slechts één hectare kocht. Dit zou de basis worden voor wat later Le Pin zou worden. Dit was echter niet onder Madame Loubie, die haar leven lang wijn maakte van de druiven, maar het had nog niet de legendarische uitstraling van Le Pin.

Toen Madame Loubie stierf, kocht de Belgische familie Thienpont de kleine wijngaard. Het was een logische beslissing, aangezien de familie al eigenaar was van het naburige Vieux Château Certan. In plaats van de wijngaard gewoon bij zijn domein te voegen, besloot Jacques Thienpont er een volwaardige wijn van te maken. Dat was de echte geboorte van Le Pin. De eerste wijnoogst was in 1979.

Hoeveel hectare wijngaard heeft Château Le Pin?

Die ene hectare is nu uitgegroeid tot iets minder dan vijf hectare. De druiven voor de Grand Vin van Le Pin komen echter van iets minder dan twee hectare. Deze bestaan uit de oorspronkelijke wijngaard die in 1970 door de Thienponts werd aangekocht. In 1984 kocht de familie een aangrenzend perceel van 0,3 hectare en een jaar later nog eens percelen van in totaal 0,65 hectare. Het is precies dit wijngaardgebied, verdeeld over zeven aaneengesloten percelen, dat nog steeds de basis vormt voor de legendarische Grand Vin uit Pomerol.

Welke druivensoorten worden gebruikt in Le Pin?

Het grootste deel van de wijngaard is gewijd aan de rode Merlot druif, die ook het hart, de ziel en de ruggengraat van de Grand Vin is. Je vergeet gemakkelijk dat de percelen niet voor 100% uit Merlot bestaan, maar voor 'slechts' 92%. De overige 8% is gewijd aan cabernet franc, die Le Pin zijn structuur geeft. De wijnstokken zijn gemiddeld 40 jaar oud en zijn dus diep geworteld in de uitdagende bodem.

In wat voor grondsoort groeien de wijnstokken?

Pomerol heeft een hoog plateau dat legendarisch is over de hele wereld. Zoals overal in de appellation bestaat de bodem hier uit een dikke laag grind en zand, met daaronder klei. Deze combinatie wordt 'Crasse de fer' genoemd. Er zijn echter twee belangrijke verschillen tussen het plateau en de rest van Pomerol. Ten eerste is de kleilaag aanzienlijk dieper.

Om te profiteren van de zware grond moeten de wijnstokken dus dieper wortelen. Dit betekent dat ze automatisch meer 'zuigen' van wat we gewoonlijk definiëren als deel van het terroir. Met andere woorden, de smaak van zijn oorsprong. Ten tweede, en dit is eigenlijk cruciaal, bevat de plateaubodem talrijke ijzerinsluitsels. Het zijn precies deze ijzerinsluitsels die de Merlot die hier gedijt zijn ongelooflijk diepe en complexe uitstraling geven. Terroir op zijn best, zogezegd.

Hoe wordt Le Pin gevinifieerd?

Als het gaat om de vinificatie van de Grand Vins van Château Le Pin, kan niet genoeg worden benadrukt dat handwerk hier heel belangrijk is en absoluut voorop staat. Dit begint natuurlijk met een natuurlijke en duurzame teelt. De familie Thienpont heeft vanaf het begin afgezien van het gebruik van pesticiden en gebruikt alleen natuurlijke technieken voor de bodembewerking. De druiven worden uiteraard uitsluitend met de hand geoogst en zorgvuldig geselecteerd, zodat alleen de beste druiven zo zacht en voorzichtig mogelijk worden geperst. De druiven worden vervolgens in kleine partijen gefermenteerd om hun individuele aroma's te behouden. En ja, dat is echt bijzonder.

De gisting vindt nu plaats in roestvrijstalen tanks met temperatuurregeling en niet meer in barriques, zoals vroeger het geval was. De wijn wordt echter wel overgeheveld naar barriques om te rijpen. Dit duurt minstens 18 maanden, zoals gebruikelijk is in Bordeaux. Soms duurt het echter wel 24 maanden, afhankelijk van het oogstjaar. Aanvankelijk waren de barriques volledig nieuw. Tegenwoordig wordt 'slechts' 50% nieuw hout gebruikt en zijn de andere vaten tweedehands. Jacques Thienpont en zijn neef Alexandre, die niet alleen is toegetreden tot het familiebedrijf maar nu ook op Château Le Pin woont, worden geadviseerd door Dany Rolland - de vrouw van de legendarische oenoloog Michel Rolland, die niet onderdoet voor haar man.

Waarom is Le Pin een wijnicoon?

Verschillende factoren hebben er samen voor gezorgd dat Le Pin in zeer korte tijd een waar icoon is geworden. Ten eerste is er natuurlijk de uitzonderlijke kwaliteit. Dit vormt de absolute basis. Zonder deze kwaliteit zou een dergelijk blijvend succes niet mogelijk zijn. Maar het is deze kwaliteit in combinatie met het feit dat de eerste jaargang van Le Pin in slechts kleine hoeveelheden werd geproduceerd zonder eigen wijnmakerij. Dit maakte van Le Pin in 1979 de allereerste van de zogenaamde 'garagewijnen'. Met andere woorden, de eerste wijn van fenomenale kwaliteit, gekenmerkt door zeer lage opbrengsten per hectare en een uitzonderlijk hoge expressie van het terroir. En natuurlijk de kleine productiehoeveelheden. Maar dat is nog niet alles.

De status van nieuwigheid en zeldzaamheid kan helpen om hem beroemd te maken. Maar Le Pin werd pas echt een icoon dankzij de vele hoge internationale wijnclassificaties. Tot op de dag van vandaag krijgt Le Pin jaar na jaar een stortregen van punten. Met één uitzondering: het wijnjaar 2003. Vanwege de extreem hete zomer, waardoor de wijnstokken te veel te lijden hadden om druiven van goede kwaliteit te produceren, besloten de Thieponts dat jaar geen wijn te vinifiëren. Voor hen staat kwaliteit nog steeds voorop.

Hoe smaakt een Le Pin?

Probeer maar eens het charisma van een icoon in woorden te beschrijven en zijn ziel te vangen! Maar goed, we gaan de uitdaging aan. Over het algemeen schittert een Le Pin met fruitige noten van wilde bosbessen, bramen en zwarte kersen. Deze gaan meestal gepaard met bloemige toetsen van viooltjes of een vleugje sering. Dit varieert van jaargang tot jaargang. Even onderscheidend zijn nuances van anijs, kruidnagel, sigarendoos en menthol. Alsof dat nog niet divers genoeg is, ligt de echte kracht van deze wijn in zijn textuur. Hij is zijdezacht en krachtig tegelijk, dansend en toegeeflijk, dicht maar delicaat, diep complex, maar ook licht veerkrachtig en soepel.

Het zijn precies deze gevarieerde contrasten die Le Pin zo bijzonder maken. Wanneer je ervan geniet, lijkt de tijd stil te staan. Het is alleen jij en de wijn, die je volledig in de ban houdt. Alleen echt grote wijnen kunnen dit! Een Le Pin kan gemakkelijk 20 jaar rijpen en steeds groter worden. Maar het verbazingwekkende is dat hij nu al toegankelijk is en een groot plezier om jong te drinken. Echt een uitzonderlijke wijn.

Waarom is Le Pin zo duur?

Het is moeilijk te geloven dat de Le Pin uit 1979 bij zijn lancering slechts 150 euro kostte. Tegenwoordig zijn zulke prijzen niet meer dan een droom. Le Pin is al lang niet meer in de prijsklasse van drie tot vier cijfers te vinden. Enerzijds is dit natuurlijk te wijten aan de algemene prijsspiraal die begon in de jaren 80, toen de beoordelingen van de legendarische wijncriticus Robert Parker wereldwijde aandacht en prestige gaven aan Bordeaux-wijnen. Deze prijsspiraal is nu aan het afnemen. En ja, Le Pin is nu ook iets 'goedkoper'.

Het is echter nog steeds verre van goedkoop. De Grand Vin ligt nog steeds rond de vier cijfers. Maar dat heeft niet alleen te maken met zijn reputatie als legendarische wijn, maar ook met zijn zeer beperkte beschikbaarheid. Gewoonlijk worden er elk jaar slechts 600 kisten vrijgegeven. Soms meer, soms minder. Dat zijn ongeveer 8.000 flessen. En dit zijn flessen die wijnliefhebbers meestal niet kunnen bemachtigen omdat ze zo snel uitverkocht zijn. Je hebt geluk als het je lukt om een van deze zeldzame flessen te bemachtigen.

Produceert Le Pin ook een tweede wijn?

Sinds 2012 - het jaar waarin de nieuwe wijnkelder werd ingehuldigd - kunnen wijnliefhebbers genieten van de tweede wijn 'Trilogie'. De naam doet misschien vermoeden dat Merlot en Cabernet Franc in 'Trilogie' worden aangevuld met een derde rode druivensoort. Maar dat is niet het geval. De naam komt eigenlijk van het feit dat de tweede wijn een multi-vintage blend is. Dit betekent dat druiven van drie jaargangen worden gebruikt in elke wijn. Dit was destijds ook een uniek proces in Bordeaux. Typisch Le Pin.

Er worden slechts kleine hoeveelheden van de 'Trilogie' op de markt gebracht. En natuurlijk is deze wijn allang een cultwijn geworden, met een prijs van tussen de drie en vier cijfers. Maar het is ook een wijn die de sterke punten van het terroir van de Pomerol laat zien, ongeacht het oogstjaar. Een echte sensatie die elke gepassioneerde wijnliefhebber minstens één keer moet proberen.

Aan favorieten toegevoegd